Ds. Henk Poot
Eigenlijk vind ik het helemaal niet zo belangrijk om te vertellen wie ik ben. Het belangrijkste is de boodschap. Wat ik ontdekt heb in de heilige Schrift en wat mij geraakt en verrast heeft. Dat wil ik aan u en jullie doorgeven in de hoop dat het u en jullie ook zal raken. Dat het je helpt in je geloof en het je verwondering over God nog groter zal maken.
Maar goed, ik begrijp ook wel dat je meer dan mijn naam wil lezen en meer dan mijn gezicht wil zien. Om maar te beginnen:
Ik ben inmiddels 67 jaar oud en al meer dan 32 jaar getrouwd met Henriët, met wie ik een grote liefde voor Israël deel. We hebben een heel gezellige familie met tien kinderen en drie kleinkinderen. De meeste van die kinderen wonen inmiddels op zichzelf, maar ze komen nog heel vaak thuis.
Henriët geeft les aan jonge kinderen op de basisschool, dat is niet
alleen haar beroep maar ook een van haar passies. Ze doet het met volle overgave. We wonen in een oude pastorie, aan de meest noordelijke rand van ons land. Daar zijn we komen wonen nadat ik 12 jaar geleden ging werken voor ‘Christenen voor Israël’ als Bijbelleraar. Het huis staat naast een oud kerkje uit 1275, waar ik ooit lang geleden een van mijn eerste diensten leidde. Maar dat is een lang geleden.
We hebben verschillende gemeenten gediend voor die tijd, terwijl ik begonnen ben als als jeugdpastor en een tijdje vlootpredikant ben geweest.
Ik geloof dat ik ook een echte Bijbelleraar ben. Ik heb theologie gestudeerd aan de universiteit van Utrecht en Bijbelse theologie was denk ik wel mijn lievelingsvak. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om de Bijbel te lezen in zijn context. Zou het misschien mogelijk kunnen zijn om een beetje te luisteren met de oren van de eerste hoorders van een profetie of een evangelie, of een brief van een van de apostelen, voordat we ons afvragen wat het voor ons betekent.
Daarbij heb ik twee adagia die mijn werk typeren. De eerste is een tekst uit Jesaja 50: ‘Hij wekt mij het oor, zodat ik hore zoals leerlingen doen’ (vers 4). De tweede is een citaat van Kirsten Stendahl, de bekende Zweedse theoloog, die veel betekend heeft voor de relatie van de Kerk en Israël:
‘In feite is er geen grotere bedreiging voor serieuze studie van de Bijbel dan een geforceerde vraag naar relevantie. We moeten geduldig zijn en genoeg geloof hebben om te luisteren en om uit te vinden wat de oorspronkelijke betekenis is’.
Dan pas zullen wij ook voor ons de stem van God kunnen horen. Ik hoop jullie en u zo met mijn zoektocht door de Bijbel te mogen dienen.